Yargıtay 2. Hukuk Dairesi 2022/970 Esas 2022/2798 Karar Sayılı İlamı

     Özet:

Samsun Bölge Adliye Mahkemesi 4. Hukuk Dairesi, boşanma davasında davacı kadının ziynet alacağı talebini reddetti. Kadın, kararı temyiz etti ancak miktarın 40 bin TL'yi aşmaması nedeniyle temyiz edilemeyeceği belirtildi. Kanunlara göre temyiz sınırının her yıl yeniden değerleme oranında arttığı vurgulandı ve karar tarihi itibariyle bu sınırın 78.630 TL olduğu açıklandı. Mahkeme, ziynet alacağı tutarının 29.580 TL olduğunu ve bölge adliye mahkemesince verilen kararın kesinleştiğini belirtti. Bu nedenle kadının temyiz dilekçesinin reddine karar verildi ve temyiz peşin harcı yatırana geri verildi. Kararda yer alan kanun maddesi ise, HMK'nın 362. maddesinin b bendi ve 6763 sayılı kanunun 44. maddesi ile eklenen ek madde 1'dir. Bu maddeye göre temyiz sınırlarının Vergi Usul Kanunu'nun mükerrer 298. maddesinde belirtilen yeniden değerleme oranında arttırılması gereklidir.

MAHKEMESİ : Samsun Bölge Adliye Mahkemesi 4. Hukuk Dairesi
DAVA TÜRÜ : Boşanma

Taraflar arasındaki davanın yapılan muhakemesi sonunda bölge adliye mahkemesi hukuk dairesince verilen, yukarıda tarihi ve numarası gösterilen hüküm davacı kadın tarafından, ziynet alacağının reddi yönünden temyiz edilmekle, evrak okunup gereği görüşülüp düşünüldü:
6100 Sayılı HMK’nın 362 nci maddesinin 1 inci fıkrasının b bendi uyarınca “Miktar veya değeri kırk bin Türk Lirasını (bu tutar dâhil) geçmeyen davalara ilişkin kararlar” temyiz edilemez. 02.12.2016 tarihli 6763 Sayılı Kanun’un 44 üncü maddesi ile de 6100 Sayılı Hukuk Muhakemeleri Kanunu’na eklenen ek madde 1 uyarınca temyiz parasal sınırlarının (HMK m. 341, 362) Vergi Usul Kanunu’nun mükerrer 298 inci maddesine göre her yıl tespit ve ilan edilecek yeniden değerleme oranında artırılması öngörülmüştür. Karar tarihi itibarıyla bu miktar “78.630,00TL” olarak belirlenmiştir.
Somut olayda mahkemece reddine karar verilen ziynet alacağı tutarı 29.580TL olup, bölge adliye mahkemesince ziynet alacağı davasına yönelik verilen karar kesindir. Bu nedenle davacı kadının ziynet alacağı davasına yönelik temyiz dilekçesinin reddine karar verilmesi gerekmiştir.
SONUÇ: Davacı kadının ziynet alacağına yönelik temyiz dilekçesinin yukarıda gösterilen sebeple REDDİNE, temyiz peşin harcının istek halinde yatırana geri verilmesine, dosyanın ilk derece mahkemesine, karardan bir örneğinin ilgili bölge adliye mahkemesi hukuk dairesine gönderilmesine oy birliğiyle karar verildi.24.03.2022 (Prş.)