Yargıtay 2. Hukuk Dairesi 2022/677 Esas 2022/2965 Karar Sayılı İlamı

     Özet:

Samsun Bölge Adliye Mahkemesi 4. Hukuk Dairesi, bir karşılıklı boşanma davasında davalı-karşı davacı erkeğin ziynet alacağı talebinden dolayı açtığı davayı reddetmiştir. Ancak erkek tarafından yapılan temyiz başvurusu sonucunda, kadının fer'i taleplerine ilişkin kararın eksik inceleme yapılarak verildiği gerekçesiyle hüküm bozulmuştur. Kararda belirtilen kanun maddeleri ise şöyledir: 6100 sayılı HMK’nın 362. maddesi ve HMK m. 341, 362'ye eklenen ek madde 1 (Vergi Usul Kanunu'nun mükerrer 298. maddesi uyarınca temyiz parasal sınırlarının her yıl tespiti).

MAHKEMESİ : Samsun Bölge Adliye Mahkemesi 4. Hukuk Dairesi
DAVA TÜRÜ : Karşılıklı Boşanma

Taraflar arasındaki davanın yapılan muhakemesi sonunda bölge adliye mahkemesi hukuk dairesince verilen, yukarıda tarihi ve numarası gösterilen hüküm davalı-karşı davacı erkek tarafından kusur belirlemesi, tazminatlar ve ziynet alacağı davasının kabulü yönünden temyiz edilmekle, evrak okunup gereği görüşülüp düşünüldü:
1-Davalı-karşı davacı erkeğin ziynet alacağına yönelik temyiz dilekçesinin incelenmesinde;
6100 sayılı HMK’nın 362. maddesinin 1. fıkrasının b bendi uyarınca "Miktar veya değeri Kırk Bin Türk Lirasını (bu tutar dahil) geçmeyen davalara ilişkin kararlar" temyiz edilemez. 02.12.2016 tarihli 6763 sayılı Kanun'un 44. maddesi ile de 6100 Hukuk Muhakemeleri Kanunu'na eklenen ek madde 1 uyarınca temyiz parasal sınırlarının (HMK m. 341, 362) Vergi Usul Kanunu'nun mükerrer 298. maddesine göre her yıl tespit ve ilan edilecek yeniden değerleme oranında artırılması öngörülmüştür. Karar tarihi itibariyle bu miktar "78.630,00 TL" olarak belirlenmiştir.
Davacı-karşı davalı kadın lehine hükmolunan ziynet alacağının miktarı 13.292,50 TL olup karar tarihindeki kesinlik sınırını aşmadığından 6100 sayılı Hukuk Muhakemeleri Kanunu'nun 362. maddesi gereğince temyiz sınırı altında kalan ziynet alacağına ilişkin karar kesindir. Açıklanan nedenle, davalı-karşı davacı erkeğin ziynet alacağına yönelik temyiz dilekçesinin reddine karar vermek gerekmiştir.
2-Davalı-karşı davacı erkeğin diğer temyiz itirazlarının incelemesine gelince;
Tarafların karşılıklı açtığı boşanma davalarında, ilk derece mahkemesince davaların kabulü ile tarafların boşanmalarına ve fer'ilerine ilişkin hüküm kurulmuş, ilk derece mahkemesinin bu kararı; erkek tarafından; kadının boşanma davasının kabulü, kusur belirlemesi, tazminatlar, ziynet alacağı davasının kabulü yönlerinden istinaf edilmiştir. Bölge adliye mahkemesince;erkeğin ziynet alacağına yönelik istinaf talebinin kabulüne diğer yönlerden ise istinaf taleplerinin reddine karar verilmiştir. Bölge adliye mahkemesince; erkek tarafından tazminatlar yönünden de istinaf kanun yoluna başvurulduğu gözetilmeksizin, hükmü sadece istinaf edilen diğer yönlerden inceleyerek karar verilmesi doğru olmamıştır. O halde; bölge adliye mahkemesince yapılacak iş; ilk derece mahkemesi hükmünü; tüm istinaf nedenlerini dikkate alarak inceleyip karar vermekten ibaretken, bu husus gözetilmeden eksik inceleme ile yazılı şekilde karar verilmesi usul ve kanuna aykırı olup, bozmayı gerektirmiştir.
SONUÇ: Yukarıda 1. bentte gösterilen sebeple davalı- karşı davacı erkeğin temyiz dilekçesinin ziynet alacağı yönünden REDDİNE, temyiz edilen hükmün yukarıda 2. bentte gösterilen sebeple BOZULMASINA, bozma sebebine göre davalı- karşı davacı erkeğin diğer temyiz itirazlarının şimdilik incelenmesine yer olmadığına, temyiz peşin harcının istek halinde yatırana geri verilmesine, dosyanın ilgili bölge adliye mahkemesi hukuk dairesine gönderilmesine oy birliğiyle karar verildi.28.03.2022 (Pzt.)