Yargıtay 2. Hukuk Dairesi 2022/1360 Esas 2022/3066 Karar Sayılı İlamı

     Özet:

İstanbul Bölge Adliye Mahkemesi 42. Hukuk Dairesi tarafından verilen boşanma kararı temyiz edildi. Kararda, davacı-davalı erkek tarafından kusur belirlemesi, velâyet belirlemesi nafakalar, kadın yararına hükmedilen tazminatlar ve kendi tazminat taleplerinin reddi yönünden, davalı-davacı kadın tarafından ise kusur belirlemesi, iştirak nafakası ve tazminat miktarları yönünden temyiz yapılmıştı. Mahkeme, davacı-davalı erkeğin tüm, davalı-davacı kadının ise aşağıdaki bendin kapsamı dışında kalan temyiz itirazlarının yersiz olduğu sonucuna vardı. Ancak, davalı-davacı kadın yararına takdir edilen maddi ve manevi tazminat miktarlarının daha uygun bir seviyede belirlenmesi gerektiği belirtildi. Türk Medeni Kanunu'nun 4. maddesindeki hakkaniyet ilkesi ile Türk Borçlar Kanunu'nun 50 ve 51. maddesinin dikkate alınması gerektiği belirtilen kararda, bu yönler gözetilmeden hüküm tesisi doğru bulunmadığı ve kararın bozulması gerektiği sonucuna varıldı.
Kanun Maddeleri:
- Türk Medeni Kanunu m. 174/1-2
- Türk Borçlar Kanunu m. 50-51

MAHKEMESİ : İstanbul Bölge Adliye Mahkemesi 42. Hukuk Dairesi
DAVA TÜRÜ : Boşanma

Taraflar arasındaki davanın yapılan muhakemesi sonunda bölge adliye mahkemesi hukuk dairesince verilen, yukarıda tarihi ve numarası gösterilen hüküm davacı-davalı erkek tarafından kusur belirlemesi, velâyet belirlemesi, nafakalar, kadın yararına hükmedilen tazminatlar ve kendi tazminat taleplerinin reddi yönünden; davalı-davacı kadın tarafından ise kusur belirlemesi, iştirak nafakası ve tazminat miktarları yönünden temyiz edilmekle, evrak okunup gereği görüşülüp düşünüldü:
1-Dosyadaki yazılara, kararın dayandığı delillerle kanuna uygun sebeplere ve özellikle delillerin takdirinde bir yanlışlık görülmemesine göre davacı-davalı erkeğin tüm, davalı-davacı kadının ise aşağıdaki bendin kapsamı dışında kalan temyiz itirazları yersizdir.
2- Tarafların tespit edilen ekonomik ve sosyal durumları, boşanmaya yol açan olaylardaki kusur dereceleri, paranın alım gücü, kişilik haklarına yapılan saldırı ile ihlâl edilen mevcut ve beklenen menfaat dikkate alındığında davalı-davacı kadın yararına takdir edilen maddi ve manevi tazminat azdır. Türk Medeni Kanunu'nun 4. maddesindeki hakkaniyet ilkesi ile Türk Borçlar Kanunu'nun 50 ve 51. maddesi hükmü dikkate alınarak daha uygun miktarda maddi ve manevi tazminat takdiri gerekir. (TMK m. 174/1-2) Bu yönler gözetilmeden hüküm tesisi doğru bulunmamış, bozmayı gerektirmiştir.
SONUÇ: Temyiz edilen hükmün yukarıda 2. bentte gösterilen sebeplerle bölge adliye mahkemesi kararının KALDIRILMASINA, ilk derece mahkemesi kararının BOZULMASINA, temyize konu diğer bölümlerinin ise yukarıda 1. bentte gösterilen sebeple ONANMASINA, aşağıda yazılı harcın ...'e yükletilmesine, peşin harcın mahsubuna 292.10 TL temyiz başvuru harcı peşin yatırıldığından başkaca harç alınmasına yer olmadığına, temyiz peşin harcının istek halinde yatıran Natalia'ya geri verilmesine, dosyanın ilk derece mahkemesine, karardan bir örneğinin ilgili bölge adliye mahkemesi hukuk dairesine gönderilmesine oybirliğiyle karar verildi. 30.03.2022 (Çrş.)