Yargıtay 2. Hukuk Dairesi 2021/9934 Esas 2022/3402 Karar Sayılı İlamı

     Özet:

Davacı-davalı kadın ve davalı-davacı erkek arasındaki karşılıklı boşanma davasında verilen hükümden, kesinleşme şerhi, tazminat ve çocuk nafakası miktarları yönünden kadın tarafından, kusur belirlemesi, tazminatlar, iştirak ve yoksulluk nafakaları ile reddedilen tazminat talebi yönünden erkek tarafından temyiz istemi yapılmıştır. Mahkeme, tarafların ekonomik durumları, kusur dereceleri, paranın alım gücü, kişilik haklarına yapılan saldırı ile ihlâl edilen mevcut ve beklenen menfaat dikkate alınarak kadın tarafına takdir edilen maddi ve manevi tazminatın az olduğunu belirlemiştir. Ayrıca, kadının yararına takdir edilen yoksulluk nafakası ve iştirak nafakasının da günün ekonomik koşullarına göre az olduğu tespit edilmiştir. Bu sebeplerle, söz konusu kararın (3.), (4.) ve (5.) bentlerinde belirtilen sebeplerle bozulmasına karar verilirken, diğer bölümleri ise onanmıştır. Kararda bahsi geçen kanun maddeleri şunlardır: Türk Medeni Kanunu maddeleri 4, 174/1, 174/2; Türk Borçlar Kanunu maddeleri 50 ve 51.

MAHKEMESİ : ...Bölge Adliye Mahkemesi ...Hukuk Dairesi
DAVA TÜRÜ : Karşılıklı Boşanma

Taraflar arasındaki davanın yapılan muhakemesi sonunda bölge adliye mahkemesi hukuk dairesince verilen, yukarıda tarihi ve numarası gösterilen hüküm davacı-davalı kadın tarafından, kesinleşme şerhi, tazminat ve nafaka miktarları yönünden; davalı-davacı erkek tarafından ise kusur belirlemesi, tazminatlar, iştirak ve yoksulluk nafakaları ile reddedilen tazminat talebi yönünden temyiz edilmekle, evrak okunup gereği görüşülüp düşünüldü:
1-Davacı-davalı kadın, ilk derece mahkemesinin boşanmaya dair hükmüne yönelik kesinleşme şerhi yönünden temyiz incelemesi talep etmiş ise de; hükmün kesinleştirilmesi mahallinde düzeltilebilir idari nitelikte bir işlem olduğundan, temyiz dilekçesinin reddine karar vermek gerekmiştir.
2-Davacı-davalı kadının diğer temyiz itirazları ile davalı-davacı erkeğin temyiz itirazlarının incelenmesine gelince;
Dosyadaki yazılara, kararın dayandığı delillerle kanuna uygun sebeplere ve özellikle delillerin takdirinde bir yanlışlık görülmemesine göre, davalı-davacı erkeğin tüm, davacı-davalı kadının ise aşağıdaki bentlerin kapsamı dışında kalan temyiz itirazları yersizdir.
3-Tarafların tespit edilen ekonomik ve sosyal durumları, boşanmaya yol açan olaylardaki kusur dereceleri, paranın alım gücü, kişilik haklarına yapılan saldırı ile ihlâl edilen mevcut ve beklenen menfaat dikkate alındığında davacı-davalı kadın yararına takdir edilen maddî ve manevî tazminat azdır. Türk Medeni Kanunu'nun 4. maddesindeki hakkaniyet ilkesi ile Türk Borçlar Kanunu'nun 50 ve 51. maddesi hükmü dikkate alınarak daha uygun miktarda maddî (TMK m. 174/1) ve manevî (TMK m. 174/2) tazminat takdiri gerekir. Bu yönler gözetilmeden hüküm tesisi doğru bulunmamış, bozmayı gerektirmiştir.
4-Tarafların gerçekleşen sosyal ve ekonomik durumlarına, nafakanın niteliğine, günün ekonomik koşullarına göre davacı-davalı kadın yararına takdir edilen yoksulluk nafakası azdır. Mahkemece Türk Medeni Kanunu'nun 4. maddesindeki hakkaniyet ilkesi de dikkate alınarak daha uygun miktarda nafakaya hükmedilmesi gerekir. Bu yön gözetilmeden yazılı şekilde hüküm kurulması usul ve kanuna aykırı olup, bozmayı gerektirmiştir.

5-Tarafların gerçekleşen sosyal ve ekonomik durumlarına, nafakanın niteliğine, günün ekonomik koşullarına göre, ortak çocuğun ihtiyaçlarına nazaran takdir edilen iştirak nafakası azdır. Mahkemece Türk Medeni Kanunu'nun 4. maddesindeki hakkaniyet ilkesi de dikkate alınarak daha uygun nafakaya hükmedilmesi gerekir. Bu yön gözetilmeden yazılı şekilde hüküm kurulması usul ve kanuna aykırı olup, bozmayı gerektirmiştir.

SONUÇ: Temyiz edilen hükmün yukarıda (3.), (4.) ve (5.) bentlerde gösterilen sebeplerle BOZULMASINA, bozma kapsamı dışında kalan temyize konu diğer bölümlerinin ise yukarıda (2.) bentte gösterilen sebeple ONANMASINA, davacı-davalı kadının kesinleşme şerhine yönelik temyiz dilekçesinin yukarıda (1.) bentte gösterilen sebeple REDDİNE, aşağıda yazılı onama harcının temyiz eden Hakan'a yükletilmesine, peşin alınan harcın mahsubuna ve 292.10 TL. temyiz başvuru harcı peşin alındığından başkaca harç alınmasına yer olmadığına, istek halinde temyiz peşin harcının yatıran Şebnem'e geri verilmesine, dosyanın ilgili bölge adliye mahkemesi hukuk dairesine gönderilmesine oy birliğiyle karar verildi. 07.04.2022 (Prş.)