Yargıtay 2. Hukuk Dairesi 2022/2323 Esas 2022/4350 Karar Sayılı İlamı

     Özet:

Bir boşanma davasında, karşılıklı boşanma talebi reddedildi. Kadın tarafından talep edilen tazminat miktarları ve yoksulluk nafakası talebi reddedilirken, erkek tarafından boşanma davası, kusur belirlemesi ve kadın lehine hükmedilen tazminatlar reddedildi. Karşı davalı kadın, tazminat miktarları ve yoksulluk nafakası reddine itiraz etti, erkek tarafından da kadın lehine hükmedilen tazminatlara itiraz edildi. Bölge adliye mahkemesi, kadın lehine takdir edilen maddi ve manevi tazminat miktarının yetersiz olduğunu belirterek, Türk Medeni Kanunu'nun 4. maddesindeki hakkaniyet ilkesi ile Türk Borçlar Kanunu'nun 50 ve 51. maddeleri gereğince daha uygun miktarlarda tazminat takdir edilmesi gerektiğini belirtti. Bu yön gözetilmeden hüküm tesisi doğru bulunmadığından bölge adliye mahkemesi kararı kaldırılarak, ilk derece mahkemesi kararı bozuldu. Onama harcı ise temyiz edene yükletildi.
Kanun Maddeleri:
- Türk Medeni Kanunu Madde 174/1: Maddi tazminat
- Türk Medeni Kanunu Madde 174/2: Manevi tazminat
- Türk Medeni Kanunu Madde 4: Hakkaniyet ilkesi
- Türk Borçlar Kanunu Madde 50: Genel tazminat
- Türk Borçlar Kanunu Madde 51: Manevi tazminat

MAHKEMESİ : ... Bölge Adliye Mahkemesi ... Hukuk Dairesi
DAVA TÜRÜ : Karşılıklı Boşanma

Taraflar arasındaki davanın yapılan muhakemesi sonunda bölge adliye mahkemesi hukuk dairesince verilen, yukarıda tarihi ve numarası gösterilen hüküm davacı-karşı davalı kadın tarafından, tazminat miktarları ve yoksulluk nafakası talebinin reddi yönünden; davalı-karşı davacı erkek tarafından ise reddedilen boşanma davası, kusur belirlemesi, kadın lehine hükmedilen tazminatlar yönünden temyiz edilmekle, evrak okunup gereği görüşülüp düşünüldü:
1-Dosyadaki yazılara, kararın dayandığı delillerle kanuna uygun sebeplere ve özellikle delillerin takdirinde bir yanlışlık görülmemesine göre, davalı-karşı davacı erkeğin tüm, davacı-karşı davalı kadının ise aşağıdaki bendin kapsamı dışında kalan temyiz itirazları yersizdir.
2-Tarafların tespit edilen ekonomik ve sosyal durumları, boşanmaya yol açan olaylardaki kusur dereceleri, paranın alım gücü, kişilik haklarına yapılan saldırı ile ihlâl edilen mevcut ve beklenen menfaat dikkate alındığında davacı-karşı davalı kadın yararına takdir edilen maddî ve manevî tazminat azdır. Türk Medeni Kanunu'nun 4. maddesindeki hakkaniyet ilkesi ile Türk Borçlar Kanunu'nun 50 ve 51. maddesi hükmü dikkate alınarak daha uygun miktarda maddî (TMK m. 174/1) ve manevî (TMK m. 174/2) tazminat takdiri gerekir. Bu yönler gözetilmeden hüküm tesisi doğru bulunmamış, bozmayı gerektirmiştir.
SONUÇ: Yukarıda (2.) bentte gösterilen sebeple bölge adliye mahkemesi kararının KALDIRILMASINA, ilk derece mahkemesi kararının BOZULMASINA, bozma kapsamı dışında kalan temyize konu diğer bölümlerinin ise yukarıda (1.) bentte gösterilen sebeple ONANMASINA, aşağıda yazılı onama harcının temyiz eden ...'a yükletilmesine, peşin alınan harcın mahsubuna ve 397.80 TL. temyiz başvuru harcı peşin alındığından başkaca harç alınmasına yer olmadığına, istek halinde temyiz peşin harcının yatıran ...'ya geri verilmesine, dosyanın ilk derece mahkemesine, karardan bir örneğinin ilgili bölge adliye mahkemesi hukuk dairesine gönderilmesine oy birliğiyle karar verildi.11.05.2022 (Çrş.)