Yargıtay 2. Hukuk Dairesi 2022/2428 Esas 2022/4639 Karar Sayılı İlamı

MAHKEMESİ : ... Bölge Adliye Mahkemesi ... Hukuk Dairesi
DAVA TÜRÜ : Karşılıklı Boşanma - Ziynet Alacağı - Alacak

Taraflar arasındaki davanın yapılan muhakemesi sonunda bölge adliye mahkemesi hukuk dairesince verilen, yukarıda tarihi ve numarası gösterilen hüküm davalı-karşı davacı kadın tarafından kusur belirlemesi, tazminat taleplerinin ve ziynet alacağı talebinin reddi ile erkeğin reddedilen boşanma davasında yararına vekâlet ücretine hükmolunmaması yönünden temyiz edilmekle, evrak okunup gereği görüşülüp düşünüldü:
1-Davalı-karşı davacı kadının boşanma davası ve ferilerine yönelik temyiz dilekçesinin incelenmesinde;
Karşılıklı boşanma, kadının ziynet ve alacak istemli davalarının yapılan yargılaması sonunda mahkemece, erkeğin boşanma davasının reddine, kadının boşanma davasının kabulü ile ferilerine hükmedilmiş, kadının ziynet ve alacak talebinin ise reddine karar verilmiştir. Karar hakkında davalı karşı davacı kadın tarafından; alacak ve ziynet taleplerinin reddi ile ziynet alacağı davasında davacı karşı davalı taraf lehine vekalet ücretine hükmedilmiş olması yönünden istinaf kanun yolu incelemesi talep edilmiş, bölge adliye mahkemesi hukuk dairesince; kadının alacak taleplerinin boşanmanın ferisi niteliğinde olmadığı belirtilerek dosyadan tefriki ile görev hususuda düşünülerek davanın esası hakkında karar verilmek üzere kararın ilgili bentlerin kaldırılarak dosyanın gönderilmesine, sair taleplerinin ise esastan reddine karar verilmiştir. İlk derece mahkemesince verilen kararlar, istinaf edilmeyen yönlerden kesinleşmiş olup, istinaf edilmeyen konular temyize getirilemez. Bu itibarla davalı- karşı davacının kusur belirlemesi, boşanmanın ferisi olan tazminat taleplerinin reddi, erkeğin boşanma davasının reddi nedeniyle yararına vekalet ücretine hükmedilmemesine yönelik temyiz dilekçesinin reddine karar vermek gerekmiştir.
2-Davalı-karşı davacı kadının reddedilen ziynet alacağı davası yönünden temyiz dilekçesinin incelenmesinde;
6100 sayılı HMK’nın 362. maddesinin 1. fıkrasının b bendi uyarınca "Miktar veya değeri Kırk Bin Türk Lirasını (bu tutar dahil) geçmeyen davalara ilişkin kararlar" temyiz edilemez. 02.12.2016 tarihli 6763 sayılı Kanun'un 44. maddesi ile de 6100 Hukuk Muhakemeleri Kanunu'na eklenen ek madde 1 uyarınca temyiz parasal sınırlarının (HMK m. 341, 362) Vergi Usul Kanunu'nun mükerrer 298. maddesine göre her yıl tespit ve ilan edilecek yeniden değerleme oranında artırılması öngörülmüştür. Karar tarihi itibariyle bu miktar "78.630,00 TL" olarak belirlenmiştir.
Somut olayda 70.300-TL ziynet alacağı talebinde bulunulmuş olup, bölge adliye mahkemesince ziynet alacağı davasına yönelik verilen karar kesindir. Bu nedenle davalı karşı davacı kadının ziynet alacağı davasına yönelik temyiz dilekçesinin reddine karar verilmesi gerekmiştir.
SONUÇ: Yukarıda 1. ve 2. bentte gösterilen sebeplerle davalı-karşı davacı kadının temyiz dilekçesinin REDDİNE, temyiz peşin harcının istek halinde yatırana geri verilmesine, dosyanın ilk derece mahkemesine karardan örneğin ilgili bölge adliye mahkemesi hukuk dairesine gönderilmesine oy birliği ile karar verildi.18.05.2022(Çar.)