Vekili : Av. A. Ö.

Davalı : Konak Belediye Başkanlığı

O L A Y : İzmir Konak Belediyesi Encümenince, 28.4.2005 tarih ve 909 sayı ile, ruhsatsız inşaatın yıkımı ile inşaat sahibine 3194 sayılı İmar Kanunu’nun 42. maddesi uyarınca 8.000.YTL. para cezası verilmesine ilişkin işlemin iptali istemiyle idari yargı yerinde dava açılmıştır.

İZMİR 3. İDARE MAHKEMESİ; 8.7.2005 gün ve E:2005/751, K:2005/484 sayı ile, idari para cezasının 5326 sayılı Kabahatler Kanunu’nda tanımlanan kabahat kapsamında olduğu ve bu Kanunun genel hükümlerinin diğer kanunlardaki kabahatler hakkında da uygulanacağı öngörüldüğünden, Kanunun yürürlüğe girdiği 1.6.2005 tarihinden itibaren idari para cezalarına karşı yapılacak itirazlarda aynı Kanun’un 27. maddesi uyarınca sulh ceza mahkemesinin görevli olduğu gerekçesiyle, davanın idari para cezasına ilişkin kısmının görev yönünden reddine, yıkıma ilişkin kısmının ise 2577 sayılı İdari Yargılama Usulü Kanunu’nun 15/1-d. maddesi uyarınca bu kararın tebliğ tarihinden itibaren 30 gün içinde usulüne uygun biçimde düzenlenecek iki örnek dilekçe ile yeniden dava açılmak üzere dilekçenin reddine karar vermiştir.

Davacı vekili, aynı istekle, 1.8.2005 gününde adli yargı yerinde dava açmıştır.

İZMİR 3. SULH CEZA MAHKEMESİ; 5.10.2005 gün ve E:2005/112 D.İş sayı ile, 3194 sayıl İmar Kanunu’nun 42. maddesi gereğince Konak Belediye Başkanlığınca tahakkuk ettirilen para cezasına karşı yapılan itirazın, aynı Yasa maddesinin son fıkrasında “ tahsil olunan paralar belediye bütçesine irad kaydolunur” denildiğinden İdare Mahkemesince incelenmesinin gerekeceği gerekçesiyle Mahkemenin görevsizliğine; daha önce İzmir 1. İdare Mahkemesince görev uyuşmazlığının çözümü için dosyanın Uyuşmazlık Mahkemesine gönderilmesine karar vermiştir.

Başkanlık yazısı ile kararın kesinleşme durumunun sorulması üzerine İzmir 3. İdare Mahkemesi Başkanlığının 16.12.2005 günlü ve E:2005/751 sayılı cevap yazısında: kararın temyiz edilmiş olması nedeniyle kesinleşmediği bildirilmiştir.

İNCELEME VE GEREKÇE :Uyuşmazlık Mahkemesi Hukuk Bölümü’nün, Ahmet AKYALÇIN’ın Başkanlığında, Üyeler: M. Lütfü ÜÇKARDEŞLER, Coşkun ÖZTÜRK, Serap AKSOYLU, H. Ayfer ÖZDEMİR, Abdullah ARSLAN ve Levent ÖZÇELİK’in katılımlarıyla yapılan 26.12.2005 günlü toplantısında, Raportör- Savcı İsa YEĞENOĞLU’nun 2247 sayılı Yasa’da öngörülen koşulları taşımayan başvurunun reddi gerektiği yolundaki raporu ve dosyadaki belgeler okunduktan; ilgili Başsavcılarca görevlendirilen Yargıtay Cumhuriyet Savcısı Ahmet BEŞİNCİ ile Danıştay Savcısı Ahmet Yahya ÖZDEMİR’in başvurunun reddi gerektiğine ilişkin sözlü açıklamaları da dinlendikten sonra GEREĞİ GÖRÜŞÜLÜP DÜŞÜNÜLDÜ:

2247 sayılı Uyuşmazlık Mahkemesinin Kuruluş ve İşleyişi Hakkında Kanun’un 19. maddesinde “Adli, idari, askeri yargı mercilerinden birisinin kesin veya kesinleşmiş görevsizlik kararı üzerine kendisine gelen bir davayı incelemeye başlayan veya incelemekte olan bir yargı mercii davada görevsizlik kararı veren merciin görevli olduğu kanısına varırsa, gerekçeli bir karar ile görevli merciin belirtilmesi için Uyuşmazlık Mahkemesine başvurur ve elindeki işin incelenmesini Uyuşmazlık Mahkemesinin karar vermesine değin erteler” denilmiş olup,buna göre yargı mercilerinin Uyuşmazlık Mahkemesi’ne başvurabilmeleri için, görevli olduğu kanısına varılan yargı merciince daha önce verilmiş bulunan görevsizlik kararının kesin veya kesinleşmiş olması gerekmekte; aynı Yasa’nın 27. maddesinde ise, Uyuşmazlık Mahkemesi’nin, uyuşmazlık çıkarmaya veya görev uyuşmazlıklarına ilişkin istemleri önce şekil ve süre açısından inceleyeceği, yöntemine uymayan veya süresi içinde ileri sürülmemiş istemleri reddedeceği belirtilmektedir.

Olayda, Sulh Ceza Mahkemesinin başvurusuna konu olan İdare Mahkemesi kararının temyiz edilmiş olması nedeniyle henüz kesinleşmediği anlaşılmaktadır.

Belirtilen durum karşısında, yargı mercilerince görev uyuşmazlığının giderilmesi istemiyle Uyuşmazlık Mahkemesi’ne başvuruda bulunulabilmesi için aranan “daha önce verilmiş bulunan görevsizlik kararının kesin veya kesinleşmiş olması” koşulu gerçekleşmediğinden, 2247 sayılı Yasa’nın 19. maddesine uygun bulunmayan başvurunun aynı Yasa’nın 27. maddesi uyarınca reddi gerekmektedir.

SONUÇ :2247 sayılı Yasa’nın 19. maddesine uygun bulunmayan BAŞVURUNUN, aynı Yasa’nın 27. maddesi uyarınca REDDİNE, 26.12.2005 gününde OYBİRLİĞİ İLE KESİN OLARAK karar verildi.