Yargıtay 2. Hukuk Dairesi 2022/3939 Esas 2022/5285 Karar Sayılı İlamı

     Özet:

Bir boşanma davasında, bölge adliye mahkemesi hukuk dairesi tarafından verilen karar temyiz edilmiştir. Davacı kadın, tazminat ve nafakaların miktarı yönünden, davalı erkek ise kusur belirlemesi, tazminatlar ve nafakalar yönünden temyiz etmiştir. Mahkeme, dosyadaki yazılara, delillere, kanuna uygun sebeplere ve delillerin takdirinde yanlışlık olmadığına karar vermiştir. Ancak, davacı kadın yararına takdir edilen maddi ve manevi tazminatın az olduğu, yoksulluk nafakasının da az olduğu ve çocukların ihtiyacına göre takdir edilen tedbir ve iştirak nafakasının az olduğu tespit edilmiştir. Bundan dolayı, daha uygun miktarda tazminat, nafaka ve iştirak nafakası takdir edilmesi gerektiğine karar verilmiştir. Kararda belirtilen kanun maddeleri şunlardır: Türk Medeni Kanunu madde 4 (hakkaniyet ilkesi), Türk Borçlar Kanunu madde 50 ve 51 (tazminat hükümleri), Türk Medeni Kanunu madde 174/1 (maddi tazminat hükmü) ve madde 174/2 (manevi tazminat hükmü).

MAHKEMESİ : ....Bölge Adliye Mahkemesi ... Hukuk Dairesi
DAVA TÜRÜ : Boşanma

Taraflar arasındaki davanın yapılan muhakemesi sonunda bölge adliye mahkemesi hukuk dairesince verilen, yukarıda tarihi ve numarası gösterilen hüküm davacı kadın tarafından, tazminatların ve nafakaların miktarı yönünden; davalı erkek tarafından ise kusur belirlemesi, tazminatlar ve nafakalar yönünden temyiz edilmekle, evrak okunup gereği görüşülüp düşünüldü:
1-Dosyadaki yazılara, kararın dayandığı delillerle kanuna uygun sebeplere ve özellikle delillerin takdirinde bir yanlışlık görülmemesine göre, davalı erkeğin tüm, davacı kadının ise aşağıdaki bentlerin kapsamı dışında kalan temyiz itirazları yersizdir.
2-Tarafların tespit edilen ekonomik ve sosyal durumları, boşanmaya yol açan olaylardaki kusur dereceleri, paranın alım gücü, kişilik haklarına yapılan saldırı ile ihlâl edilen mevcut ve beklenen menfaat dikkate alındığında davacı kadın yararına takdir edilen maddî ve manevî tazminat azdır. Türk Medeni Kanunu'nun 4. maddesindeki hakkaniyet ilkesi ile Türk Borçlar Kanunu'nun 50 ve 51. maddesi hükmü dikkate alınarak daha uygun miktarda maddî (TMK m. 174/1) ve manevî (TMK m. 174/2) tazminat takdiri gerekir. Bu yönler gözetilmeden hüküm tesisi doğru bulunmamış, bozmayı gerektirmiştir.
3-Tarafların gerçekleşen sosyal ve ekonomik durumlarına, nafakanın niteliğine, günün ekonomik koşullarına göre davacı kadın yararına takdir edilen yoksulluk nafakası azdır. Mahkemece Türk Medeni Kanunu'nun 4. maddesindeki hakkaniyet ilkesi de dikkate alınarak daha uygun miktarda nafakaya hükmedilmesi gerekir. Bu yön gözetilmeden yazılı şekilde hüküm kurulması usul ve kanuna aykırı olup bozmayı gerektirmiştir.
4-Tarafların gerçekleşen sosyal ve ekonomik durumlarına, nafakanın niteliğine, günün ekonomik koşullarına göre ortak çocuklar 2010 doğumlu Ayberk ve 2014 doğumlu Hatice’nin ihtiyaçlarına nazaran takdir edilen tedbir ve iştirak nafakası azdır. Mahkemece Türk Medeni Kanunu'nun 4. maddesindeki hakkaniyet ilkesi de dikkate alınarak daha uygun nafakaya hükmedilmesi gerekir. Bu yön gözetilmeden yazılı şekilde hüküm kurulması usul ve kanuna aykırı olup, bozmayı gerektirmiştir.
SONUÇ: Yukarıda 2, 3, ve 4. bentlerde gösterilen sebeplerle bölge adliye mahkemesi kararının KALDIRILMASINA, ilk derece mahkemesi kararının BOZULMASINA, hükmün bozma kapsamı dışında kalan temyize konu diğer bölümlerinin ise yukarıda 1. bentte gösterilen sebeple ONANMASINA, aşağıda yazılı onama harcının temyiz eden davalıya yükletilmesine, peşin alınan harcın mahsubuna ve 397.80 TL. temyiz başvuru harcı peşin alındığından başkaca harç alınmasına yer olmadığına, istek halinde temyiz peşin harcının yatıran davacıya geri verilmesine, dosyanın ilk derece mahkemesine, karardan bir örneğinin ilgili bölge adliye mahkemesi hukuk dairesine gönderilmesine oy birliğiyle karar verildi.01.06.2022 (Çrş.)