Yargıtay 2. Hukuk Dairesi 2021/10389 Esas 2022/5466 Karar Sayılı İlamı

     Özet:

Bir çiftin karşılıklı boşanma davalarının sonucunda, erkeğin Türk Medeni Kanunu'nun 166/1, 165, 161 ve 163. maddelerine, kadının da 161 ve 162. maddelerine dayalı olarak açtığı davaların reddedilmesi, kadının yoksulluk nafakası ve gayrimenkulün erkeğe ait olan hissesinin maddi tazminat olarak verilmesi taleplerinin reddi, erkeğin tazminat taleplerinin reddi, kadının ise 85.000 maddi, 75.000 manevi tazminata hak kazanması ve tedbir nafakasının kaldırılması kararı çıkmıştır. Ancak, yüksek mahkeme, kadının aile konutunun 1/2 hissesinin maddi tazminat olarak tarafına devri talebinin farklı bir hukuki sebeple reddedildiği ve bu nedenle hükmün bozulması gerektiği kararını vermiştir.
Kanun maddeleri:
- Türk Medeni Kanunu'nun 166/1, 165, 161 ve 163. maddeleri: Boşanma nedenleri, tazminat talepleri
- Türk Medeni Kanunu'nun 161 ve 162. maddeleri: Yoksulluk nafakası talepleri, aile konutu paylaşımı.

MAHKEMESİ : ...Bölge Adliye Mahkemesi Hukuk Dairesi
DAVA TÜRÜ : Karşılıklı Boşanma

Taraflar arasındaki davanın yapılan muhakemesi sonunda bölge adliye mahkemesi hukuk dairesince verilen, yukarıda tarihi ve numarası gösterilen hüküm davacı-davalı erkek tarafından tamamı yönünden; davalı-davacı kadın tarafından ıslah dilekçesinin hükme esas alınmaması, tedbir nafakasının hükümle birlikte kaldırılması, yoksulluk nafakası talebinin reddi, TMK 161 ve 162 maddelerince açmış olduğu davaların reddi, aile konutunun erkeğe ait olan hissesinin kendisine verilmesi isteğinin reddi ile tazminatların miktarı yönünden temyiz edilerek; temyiz incelemesinin duruşmalı olarak yapılması istenilmekle; duruşma için belirlenen 11.05.2022 günü temyiz eden davacı-davalı ... ve vekili gelmedi. Karşı taraf temyiz eden davalı-davacı ... vekili Av. ... geldi. Gelenin konuşması dinlendikten sonra işin incelenerek karara bağlanması için duruşmadan sonraya bırakılması uygun görüldü. Bugün dosyadaki bütün kağıtlar okunup gereği görüşülüp düşünüldü:
Taraflarca açılan karşılıklı boşanma davalarının ilk derece mahkemesince yapılan yargılaması neticesinde, davacı karşı davalı erkeğin Türk Medeni Kanunu’nun 166/1, 165, 161 ve 163. maddelerine, davalı karşı davacı kadının da anılan Kanun’un 161 ve 162. maddelerine dayalı olarak açmış olduğu davaların reddine, davalı karşı davacı kadının mezkur Kanun’un 166/1. maddesi uyarınca açtığı davanın ise kabulü ile tarafların boşanmalarına, davalı karşı davacı kadının yoksulluk nafakası ve İstanbul İli, Üsküdar İlçesi, Altunizade Mah, 1313 ada 180 parselde kayıtlı bulunan gayrimenkulün davacı-karşı davalıya ait 1/2 hissenin maddi tazminat olarak verilmesi talepleri ile davacı karşı davalı erkeğin maddi ve manevi tazminat taleplerinin reddine, davacı karşı davalı kadın yararına 85.000 maddi, 75.000 manevi tazminata, davacı karşı davalı kadın yararına hüküm altına alınan tedbir nafakasının kaldırılmasına karar verilmiştir. Taraflarca istinaf kanun yoluna başvurulması üzerine bölge adliye mahkemesince, davacı-karşı davalı erkeğin reddedilen davaları ile kusur tespiti, kadının kabul edilen davası ve ferilerine ilişkin istinaf talepleri ve davalı karşı davacı kadının nafakalara yönelik istinaf taleplerinin ayrı ayrı esastan reddine, davalı karşı davacı kadının Türk Medeni Kanunu’nun 161, 162. maddelerine dayalı talepleri ile aile konutunun 1/2 hissesinin maddi tazminat olarak tarafına devri talebinin reddine yönelik istinaf talebinin ise mahkemenin red gerekçesi düzeltilerek esastan reddine, davalı karşı davacı kadının tazminat miktarlarına ilişkin istinaf başvurusunun kısmen kabulü ile davalı karşı davacı kadın yararına 300.000 TL maddi, 200.000 TL manevi tazminata hükmedilmiştir.

Hüküm, taraflarca temyiz edilmiştir.
6100 sayılı Hukuk Muhakemeleri Kanunu’nun 353/1-b-1 maddesi uyarınca bölge adliye mahkemesince, incelenen mahkeme kararının usul veya esas yönünden hukuka uygun olduğunun anlaşılması halinde başvurunun esastan reddine karar verilebileceği, buna karşın yargılamada eksiklik bulunmamakla beraber, kanunun olaya uygulanmasında hata edilip de yeniden yargılama yapılmasına ihtiyaç duyulmadığı takdirde veya kararın gerekçesinde hata edilmiş ise anılan Kanun’un 353/1-b-2. maddesi kapsamında düzeltilerek yeniden esas hakkında karar verileceği hususu emredici şekilde düzenlenmiştir.
Bölge adliye mahkemesince davalı karşı davacı kadının Türk Medeni Kanunu’nun 161, 162. maddelerine dayalı talepleri ile aile konutunun 1/2 hissesinin maddi tazminat olarak tarafına devri talebinin ilk derece mahkemesinin gerekçesinden farklı bir hukuki sebeple reddine karar verildiğine göre 6100 sayılı Hukuk Muhakemeleri Kanunu’nun 353/1-b-2. maddesi uyarınca esas hakkında yeniden karar verilmesi zorunlu iken, hüküm kendi içerisinde çelişecek şekilde, davalı-karşı davacı kadının Türk Medeni Kanunu’nun 161, 162. maddelerine dayalı talepleri ile aile konutunun 1/2 hissesinin maddi tazminat olarak tarafına devri talebi hususunda Hukuk Muhakemesi Kanunu’nun 353/1-b-1 maddesi uyarınca esastan ret kararı verilmesi usul ve yasaya aykırı olup, hükmün münhasıran bu sebeple bozulmasına karar verilmiştir.
SONUÇ: Temyiz edilen hükmün yukarıda gösterilen sebeple BOZULMASINA, bozma sebebine göre tarafların sair temyiz itirazlarının şimdilik incelenmesine yer olmadığına, duruşma için takdir olunan 3.815 TL. vekâlet ücretinin ...'dan alınarak...'e verilmesine, temyiz peşin harcının istek halinde yatırana geri verilmesine, dosyanın ilgili bölge adliye mahkemesi hukuk dairesine gönderilmesine oy birliğiyle karar verildi. 08.06.2022 (Çrş.)