Yargıtay 2. Hukuk Dairesi 2022/3193 Esas 2022/5699 Karar Sayılı İlamı

Abaküs Yazılım
2. Hukuk Dairesi
Esas No: 2022/3193
Karar No: 2022/5699
Karar Tarihi: 13.06.2022

Yargıtay 2. Hukuk Dairesi 2022/3193 Esas 2022/5699 Karar Sayılı İlamı

     Özet:

Bir çiftin karşılıklı boşanma davası sonucunda verilen karar temyiz edilmiştir. İhtiyati tedbir kararı dışında tüm temyiz itirazları reddedilerek hüküm onanmıştır. İhtiyati tedbir kararları hakkında verilen kararların temyiz edilemeyeceği belirtilmiştir. Hüküm, Hukuk Muhakemeleri Kanunu'nun 362/1-f maddesi gereği geçici hukuki koruma hakkında verilen kararlar için de geçerlidir.
Hukuk Muhakemeleri Kanunu'nun m. 362/1-f maddesi, geçici hukuki koruma kararlarının temyiz edilemeyeceğini belirtir.
2. Hukuk Dairesi         2022/3193 E.  ,  2022/5699 K.

    "İçtihat Metni"

    MAHKEMESİ : ...Bölge Adliye Mahkemesi ...Hukuk Dairesi
    DAVA TÜRÜ :Karşılıklı Boşanma

    Taraflar arasındaki davanın yapılan muhakemesi sonunda bölge adliye mahkemesi hukuk dairesince verilen, yukarıda tarihi ve numarası gösterilen hüküm davacı-davalı erkek tarafından kadının davasının kabulü, kusur belirlemesi, tefrik kararları ve taşınmazlar üzerine konulan ihtiyati tedbir kararı yönünden; davalı-davacı kadın tarafından ise erkeğin davasının kabulü, kusur belirlemesi, rededilen tazminatlar, yoksulluk nafakası, çocuk lehine hükmedilen nafakalar, kadın lehine hükmedilen tedbir nafakasının miktarı ile aile konutu şerhi talebinin tefrik edilmesi yönünden temyiz edilmekle, evrak okunup gereği görüşülüp düşünüldü:
    1-Hukuk Muhakemeleri Kanununun m.362/1-f maddesine göre geçici hukuki korumalar hakkında verilen kararlar temyiz kanun yoluna başvurulamayacak olan kararlardandır. Bu itibarla, davacı-davalı erkeğin temyiz yolu kapalı olan ihtiyati tedbir talebinin kabul edilmesine dair karara yönelik temyiz dilekçesinin reddine karar verilmesi gerekmiştir.
    2-İlk derece mahkemesi hükmüne karşı davalı-davacı kadın tarafından istinaf kanun yoluna başvurulmadığından ve bölge adliye mahkemesince kadının temyiz talebine konu erkeğin davasının kabulü, ortak çocuk lehine hükmedilen nafakalar, kadın lehine hükmedilen tedbir nafakasının miktarı ve aile konutu şerhi konulması talebinin tefrik edilmesi yönlerinden yeni hüküm tesis edilmediğinden; kadının belirtilen hususlara yönelik temyiz dilekçesinin reddine karar verilmesi gerekmiştir.
    3-Tarafların diğer temyiz itirazlarının incelenmesine gelince;
    Dosyadaki yazılara, kararın dayandığı delillerle kanuna uygun sebeplere ve özellikle delillerin takdirinde bir yanlışlık görülmemesine göre, yerinde bulunmayan temyiz itirazlarının reddiyle usul ve kanuna uygun olan hükmün onanmasına karar vermek gerekmiştir.
    SONUÇ: Davacı-davalı erkeğin taşınmazlar üstüne konulan ihtiyati tedbire ilişkin temyiz dilekçesinin yukarıda (1.) bentte ve davalı-davacı kadının erkeğin davasının kabulü, ortak çocuk lehine hükmedilen nafakalar, kadın lehine hükmedilen tedbir nafakasının miktarı ve aile konutu şerhi konulması talebinin tefrik edilmesine dair temyiz dilekçesinin yukarıda (2.) bentte gösterilen sebeple REDDİNE; tarafların diğer temyiz itirazlarının reddi ile hükmün (3.) bentte gösterilen sebeple ONANMASINA, aşağıda yazılı onama harcının temyiz edenlere yükletilmesine, peşin alınan harcın mahsubuna ve 397.80'er TL. temyiz başvuru harcı peşin alındığından başkaca harç alınmasına yer olmadığına, dosyanın ilk derece mahkemesine gönderilmesine, karardan bir örneğinin ilgili bölge adliye mahkemesi hukuk dairesine gönderilmesine kesin olarak oy birliğiyle karar verildi.13.06.2022(Pzt.)


    Hemen Ara