Yargıtay 2. Hukuk Dairesi 2021/8706 Esas 2022/5833 Karar Sayılı İlamı

     Özet:

Davacı erkek katılma alacağı davası açmıştır. İlk derece mahkemesince davanın reddi karar verilmiş, davacı kadının istinaf başvurusu kısmen kabul edilerek 16.642,80 TL alacağına hükmedilmiştir. Davalı tarafından temyiz başvurusu yapılmıştır. Bölge adliye mahkemesi, temyiz inceleme kesinlik sınırını aşmayan bu miktarın 78.630 TL olduğunu belirterek, temyiz dilekçelerinin reddine karar vermiştir. Hukuk Muhakemeleri Kanunu'nun madde 362/1-a bendi uyarınca, miktar veya değeri 78.630 TL'yi geçmeyen davalara ilişkin kararlar temyiz edilemez. Karar tarihindeki temyiz inceleme kesinlik sınırını aşmayan bu miktar nedeniyle, davalı erkeğin temyiz dilekçesi reddedilmiştir. Sonuç olarak, davacı kadının ve davalı erkeğin temyiz dilekçeleri reddedilmiş, temyiz peşin harcının istek halinde yatırana geri verilmesi kararlaştırılmıştır.
Kanun Maddeleri: Hukuk Muhakemeleri Kanunu'nun 362/1-b ve Vergi Usul Kanunu'nun mükerrer 298. maddesi.

MAHKEMESİ : ....Bölge Adliye Mahkemesi .... Hukuk Dairesi
DAVA TÜRÜ : Katılma Alacağı

Taraflar arasındaki davanın yapılan muhakemesi sonunda bölge adliye mahkemesi hukuk dairesince verilen, yukarıda tarihi ve numarası gösterilen hüküm davacı erkek tarafından temyiz edilmekle, evrak okunup gereği görüşülüp düşünüldü:
1-Davacı vekiline, istinaf kararının 21.06.2021 tarihinde tebliğ edildiği, yargılama sırasında adli yardım talebi kabul edilen davacı vekilinin iki haftalık temyiz süresi geçtikten sonra 19.07.2021 tarihinde UYAP üzerinden göndermiş olduğu dilekçe ile temyiz talebinde bulunduğu anlaşıldığından davacı kadının temyiz dilekçesinin reddine karar vermek gerekmiştir.
2-Davalı erkeğin temyiz itirazlarının incelenmesinde;
6100 sayılı HMK’nun 362. maddesinin 1. fıkrasının b bendi uyarınca “Miktar veya değeri kırk bin Türk Lirasını (bu tutar dâhil) geçmeyen davalara ilişkin kararlar” temyiz edilemez. 02.12.2016 tarihli 6763 sayılı Kanun’un 44. maddesi ile de 6100 sayılı Hukuk Muhakemeleri Kanunu’na eklenen ek madde 1 uyarınca temyiz parasal sınırlarının (HMK m. 341, 362) Vergi Usul Kanunu’nun mükerrer 298. maddesine göre her yıl tespit ve ilan edilecek yeniden değerleme oranında artırılması öngörülmüştür. Karar tarihi itibariyle bu miktar “78.630 TL” olarak belirlenmiştir.
Somut olayda, ilk derece mahkemesince davanın reddedildiği, davacı kadının istinaf başvurusu kısmen kabul edilerek , davacı lehine 16.642,80 TL alacağa hükmedildiği, davalı tarafından bu miktara karşı temyiz kanun yoluna başvurulduğu anlaşılmaktadır. Buna göre, Bölge Adliye Mahkemesi tarafından hükmedilen 16.642,80 TL karar tarihindeki temyiz inceleme kesinlik sınırını aşmadığı anlaşıldığından bölge adliye mahkemesinin kararı 6100 Sayılı Hukuk Muhakemeleri Kanunu'nun madde 362/1-a bendine göre kesin niteliktedir. Açıklanan nedenle, davalı erkek yönünden temyiz dilekçesinin reddine karar vermek gerekmiştir.
SONUÇ:Davacı kadının temyiz dilekçesinin yukarıda (1) numaralı bentte gösterilen sebeple, davalı erkeğin temyiz dilekçesinin yukarıda (2) numaralı bentte gösterilen sebeple REDDİNE, temyiz peşin harcının istek halinde yatırana geri verilmesine, dosyanın ilk derece mahkemesine, karardan bir örneğinin ilgili bölge adliye mahkemesi hukuk dairesine gönderilmesine oy birliğiyle karar verildi. 14.06.2022 (Salı)