Esas No: 2022/3399
Karar No: 2022/6174
Karar Tarihi: 22.06.2022
Yargıtay 2. Hukuk Dairesi 2022/3399 Esas 2022/6174 Karar Sayılı İlamı
2. Hukuk Dairesi 2022/3399 E. , 2022/6174 K.Özet:
İstanbul Bölge Adliye Mahkemesi 42. Hukuk Dairesi tarafından verilen bir karar, boşanma davasıyla ilgili olarak temyiz edilmiştir. Mahkeme, davalı-karşı davacı kadın yararına takdir edilen tazminatın az olduğunu belirterek, daha uygun bir miktarda maddi ve manevi tazminat takdiri gerektiğini ifade etmiştir. Bu nedenle, mahkeme kararı bozulmuş ve daha sonra kapsamı dışında kalan diğer bölümler onanmıştır.
Kanun maddeleri şu şekildedir:
- Türk Medeni Kanunu'nun 4. maddesi (hakkaniyet ilkesi)
- Türk Borçlar Kanunu'nun 50. ve 51. maddeleri (hukuki sebep ve sorumluluk)
- TMK m. 174/1 (maddi tazminat)
- TMK m. 174/2 (manevi tazminat)
"İçtihat Metni"
MAHKEMESİ : İstanbul Bölge Adliye Mahkemesi 42. Hukuk Dairesi
DAVA TÜRÜ : Karşılıklı Boşanma
Taraflar arasındaki davanın yapılan muhakemesi sonunda bölge adliye mahkemesi hukuk dairesince verilen, yukarıda tarihi ve numarası gösterilen hüküm davacı-karşı davalı erkek tarafından her iki boşanma davası yönünden; davalı-karşı davacı kadın tarafından ise tazminat ve nafaka miktarları ile toplu yoksulluk nafakasına yönünden temyiz edilmekle, evrak okunup gereği görüşülüp düşünüldü:
1-Dosyadaki yazılara, kararın dayandığı delillerle kanuna uygun sebeplere ve özellikle delillerin takdirinde bir yanlışlık görülmemesine göre, davacı-karşı davalı erkeğin tüm, davalı-karşı davacı kadının ise aşağıdaki bendin kapsamı dışında kalan temyiz itirazları yersizdir.
2-Tarafların tespit edilen ekonomik ve sosyal durumları, boşanmaya yol açan olaylardaki kusur dereceleri, paranın alım gücü, kişilik haklarına yapılan saldırı ile ihlâl edilen mevcut ve beklenen menfaat dikkate alındığında davalı-karşı davacı kadın yararına takdir edilen maddî ve manevî tazminat azdır. Türk Medeni Kanunu'nun 4. maddesindeki hakkaniyet ilkesi ile Türk Borçlar Kanunu'nun 50 ve 51. maddesi hükmü dikkate alınarak daha uygun miktarda maddî (TMK m. 174/1) ve manevî (TMK m. 174/2) tazminat takdiri gerekir. Bu yönler gözetilmeden hüküm tesisi doğru bulunmamış, bozmayı gerektirmiştir.
SONUÇ: Temyiz edilen hükmün yukarıda 2. bentte gösterilen sebeple BOZULMASINA, bozma kapsamı dışında kalan temyize konu diğer bölümlerinin ise yukarıda l. bentte gösterilen sebeple ONANMASINA, aşağıda yazılı onama harcının temyiz eden ...'a yükletilmesine, peşin alınan harcın mahsubuna ve 397.80 TL. temyiz başvuru harcı peşin alındığından başkaca harç alınmasına yer olmadığına, istek halinde temyiz peşin harcının yatırana geri verilmesine, dosyanın ilgili bölge adliye mahkemesi hukuk dairesine gönderilmesine , oy birliğiyle karar verildi.22.06.2022 (Çrş.)