Esas No: 2021/8501
Karar No: 2022/6172
Karar Tarihi: 22.06.2022
Yargıtay 2. Hukuk Dairesi 2021/8501 Esas 2022/6172 Karar Sayılı İlamı
2. Hukuk Dairesi 2021/8501 E. , 2022/6172 K.Özet:
Davanın konusu 126 ada 11 parselde kayıtlı taşınmaza yönelik katılma alacağı ve değer artış payına ilişkindir. Davacı lehine hesaplama yapılmış ancak davacının itiraz etmemesine rağmen davalı erkeğin tanığının beyanına göre taşınmazın edinim değeri 125.000 TL olduğu kabul edilmediği için karar bozuldu. Davacının karşı dava yönündeki temyiz itirazları kabul edilmedi. Kanun maddeleri ise şöyle açıklanıyor: 6100 sayılı HMK’nun 362. maddesinin 1. fıkrasının b bendi uyarınca temyiz edilemeyen kararlar, miktar veya değeri kırk bin Türk Lirasını (bu tutar dâhil) geçmeyen davalara ilişkindir. Ayrıca, 02.12.2016 tarihli 6763 sayılı Kanun’un 44. maddesi ile de 6100 sayılı HMK’na eklenen ek madde 1 uyarınca temyiz parasal sınırlarının (HMK m. 341, 362) Vergi Usul Kanunu’nun mükerrer 298. maddesine göre her yıl tespit ve ilan edilecek yeniden değerleme oranında artırılması öngörülmüştür. Karar tarihi itibariyle bu miktar 58.800 TL olarak belirlenmiştir.
"İçtihat Metni"
MAHKEMESİ : ... Bölge Adliye Mahkemesi ... Hukuk Dairesi
DAVA TÜRÜ : Katkı Payı ve Katılma Alacağı
Taraflar arasındaki davanın yapılan muhakemesi sonunda bölge adliye mahkemesi hukuk dairesince verilen, yukarıda tarihi ve numarası gösterilen hüküm davacı karşı davada davalı birleşen davada davacı kadın tarafından temyiz edilmekle, evrak okunup gereği görüşülüp düşünüldü:
1-Dosyadaki yazılara, kararın dayandığı delillerle kanuna uygun sebeplere ve özellikle delillerin takdirinde bir yanlışlık görülmemesine göre, davacı kadının aşağıdaki bendin kapsamı dışında kalan sair temyiz itirazları yersizdir.
2-Davacı kadının asıl ve birleşen davasına konu edilen 126 ada 11 parselde kayıtlı taşınmaza yönelik temyiz itirazlarına gelince;
Dava konusu 126 ada 11 parselde kayıtlı taşınmaza yönelik asıl dava katılma alacağı, birleşen dava ise aynı taşınmaza yönelik değer artış payı alacağı istemine ilişkindir.
Somut olayda, davaya konu taşınmazın evlilik birliği içinde 2008 yılında edinildiği, mahkemece taşınmazın 60.000 TL bedelle edinildiği kabul edilerek, davacı lehine katılma ve değer artış payı alacağı hesaplanmış ise de, dosya kapsamında dinlenen davalı erkeğin kendi tanığı ...’nın, taşınmazın 125.000 TL bedelle alındığına yönelik beyanı ve davacı kadının buna itirazı da bulunmamasına göre, taşınmazın edinim değeri 125.000 TL olduğu kabul edilerek hesaplama yapılması gerekirken , yazılı şekilde karar verilmesi doğru görülmemiş, bozmayı gerektirmiştir.
3-Davacı kadının karşı davaya yönelik temyiz itirazlarına gelince;
6100 sayılı HMK’nun 362. maddesinin 1. fıkrasının b bendi uyarınca “Miktar veya değeri kırk bin Türk Lirasını (bu tutar dâhil) geçmeyen davalara ilişkin kararlar” temyiz edilemez. 02.12.2016 tarihli 6763 sayılı Kanun’un 44. maddesi ile de 6100 sayılı Hukuk Muhakemeleri Kanunu’na eklenen ek madde 1 uyarınca temyiz parasal sınırlarının (HMK m. 341, 362) Vergi Usul Kanunu’nun mükerrer 298. maddesine göre her yıl tespit ve ilan edilecek yeniden değerleme oranında artırılması öngörülmüştür. Karar tarihi itibariyle bu miktar “58.800 TL” olarak belirlenmiştir.
Somut olayda,davalı karşı davacı erkek lehine 8.966,88 TL alacağa hükmedildiği, davacı tarafından bu miktara karşı temyiz kanun yoluna başvurulduğu anlaşılmaktadır. Buna göre, Bölge Adliye Mahkemesi tarafından hükmedilen 8.966,88 TL karar tarihindeki temyiz inceleme kesinlik sınırını aşmadığı anlaşıldığından bölge adliye mahkemesinin kararı 6100 Sayılı Hukuk Muhakemeleri Kanunu'nun madde 362/1-a bendine göre kesin niteliktedir. Açıklanan nedenle, davacı kadının karşı dava yönünden temyiz dilekçesinin reddine karar vermek gerekmiştir.
SONUÇ:Yukarıda (2) numaralı bentte açıklanan sebeple temyiz edilen bölge adliye mahkemesi kararının KALDIRILMASINA, ilk derece mahkemesi kararının BOZULMASINA, bozma kapsamı dışında kalan diğer temyiz nedenlerinin (1) numaralı bentte gösterilen sebeple ONANMASINA, davacı kadının karşı davaya yönelik temyiz dilekçesinin (3) numaralı bentte gösterilen nedenlerle REDDİNE, istek halinde temyiz peşin harcının yatırana geri verilmesine, dosyanın ilk derece mahkemesine, karardan bir örneğinin ilgili bölge adliye mahkemesi hukuk dairesine gönderilmesine oy birliğiyle karar verildi. 22.06.2022 (Çar.)