Yargıtay 2. Hukuk Dairesi 2022/1544 Esas 2022/6383 Karar Sayılı İlamı

     Özet:

Bir ziynet alacağı davasının görüldüğü ve bölge adliye mahkemesi hukuk dairesince verilen kararın davalı erkek tarafından temyiz edildiği belirtiliyor. Ancak, Hukuk Muhakemeleri Kanunu'nun 362. maddesinin l. fıkrasının b bendi uyarınca \"Miktar veya değeri kırk bin Türk Lirasını ( bu tutar dahil) geçmeyen davalara ilişkin kararlar\" temyiz edilemeyeceği ifade ediliyor. Karar tarihinde bu miktar 107.090,00 TL olduğundan, kabul edilen ziynet alacağı miktarının temyiz edilemeyeceği sonucuna varılıyor. Sonuç olarak, davalının temyiz dilekçesinin reddine karar veriliyor ve temyiz peşin harcının istek halinde geri verileceği belirtiliyor. 29.06.2022 tarihinde alınan bu karar, Hukuk Muhakemeleri Kanunu'nun 362/1-a maddesi uyarınca kesinleşmiştir.
Kararda bahsi geçen kanun maddeleri şunlardır:
- Hukuk Muhakemeleri Kanunu'nun 362. maddesinin l. fıkrasının b bendi
- 6100 sayılı Hukuk Muhakemeleri Kanunu'nun ek madde 1'i
- Vergi Usul Kanunu'nun mükerrer 298. maddesi.

MAHKEMESİ : ... Bölge Adliye Mahkemesi Hukuk Dairesi
DAVA TÜRÜ : Ziynet Alacağı

Taraflar arasındaki davanın yapılan muhakemesi sonunda bölge adliye mahkemesi hukuk dairesince verilen, yukarıda tarihi ve numarası gösterilen hüküm davalı erkek tarafından temyiz edilmekle, evrak okunup gereği görüşülüp düşünüldü:
6100 sayılı HMK'nın 362. maddesinin l. fıkrasının b bendi uyarınca "Miktar veya değeri kırk bin Türk Lirasını ( bu tutar dahil) geçmeyen davalara ilişkin kararlar" temyiz edilemez. 02.12.2016 tarihli 6763 sayılı Kanun'un 44. maddesi ile de 6100 sayılı Hukuk Muhakemeleri Kanunu'na eklenen ek madde 1 uyarınca temyiz parasal sınırlarının (HMK m. 341, 362) Vergi Usul Kanunu'nun mükerrer 298. maddesine göre her yıl tespit ve ilan edilecek yeniden değerleme oranında artırılması öngörülmüştür. Karar tarihi itibarıyla bu miktar "107.090.00 TL. " olarak belirlenmiştir.
Somut olayda kabul edilen ziynet alacağı miktarı 93.473,00 TL. olup, karar tarihindeki kesinlik sınırı olan 107.090.00 TL'yi aşmadığından istinaf üzerine bölge adliye mahkemesince verilen karar Hukuk Muhakemeleri Kanunu'nun 362/1-a maddesi gereğince kesindir. Bu sebeple davalının temyiz dilekçesinin reddine karar vermek gerekmiştir.
SONUÇ: Yukarıda açıklanan sebeple davalının temyiz dilekçesinin REDDİNE, temyiz peşin harcının istek halinde yatırana geri verilmesine, dosyanın ilk derece mahkemesine, karardan bir örneğinin ilgili bölge adliye mahkemesi hukuk dairesine gönderilmesine oy birliğiyle karar verildi. 29.06.2022 (Çar.)