Yargıtay 2. Hukuk Dairesi 2022/7730 Esas 2022/6911 Karar Sayılı İlamı

Abaküs Yazılım
2. Hukuk Dairesi
Esas No: 2022/7730
Karar No: 2022/6911
Karar Tarihi: 12.09.2022

Yargıtay 2. Hukuk Dairesi 2022/7730 Esas 2022/6911 Karar Sayılı İlamı

     Özet:

Sulh Hukuk Mahkemesi tarafından verilen ve Hukuk Dairesi tarafından incelenen karar, korunma kararının kaldırılmasına ilişkin bir davayı konu alıyor. 2828 sayılı Kanun, korunmaya muhtaç çocuklar için alınabilecek korunma kararına ilişkin hükümler içermektedir. Ancak 5395 sayılı Çocuk Koruma Kanunu'nun yürürlüğe girmesiyle birlikte, korunma kararı alınması ve kaldırılması işlemleri çocuk mahkemelerinin görevine girmiştir. Kararda, çocuk mahkemesi olmadığı durumlarda aile ya da asliye hukuk mahkemelerinin yetkili olduğu belirtilmektedir. Ayrıca, korunma kararının kaldırılması isteğinin, koruma altında bulunan çocuğun yasal temsilcisine ya da ergin ise kendisine yöneltilmesi gerektiği vurgulanmaktadır. Kanun maddeleri ise şöyle açıklanmaktadır:
- 2828 Sayılı Kanun, korunmaya muhtaç çocukların sosyal hizmet kuruluşlarında bakılıp gözetilmeleri için alınabilecek tedbirlere ilişkin hükümler içermektedir. Korunma kararının alınması ve kaldırılması işlemleri 2828 sayılı Kanun'da düzenlenmiştir.
- 5395 Sayılı Çocuk Koruma Kanunu ise, çocuk haklarına ilişkin geniş kapsamlı hükümler içermektedir. Kanun, korunma kararlarının alınması ve kaldırılması işlemlerinin çocuk mahkemeleri tarafından yürütülmesini öngörmektedir. Kanunun Geçici 1/4. maddesi ise, çocuk mahkemelerinin bulunmadığı durumlarda aile ya da asliye hukuk mahkemelerinin yetkili olduğunu belirtmektedir.
2. Hukuk Dairesi         2022/7730 E.  ,  2022/6911 K.

    "İçtihat Metni"

    MAHKEMESİ :Sulh Hukuk Mahkemesi
    DAVA TÜRÜ : Korunma Kararının Kaldırılması

    Taraflar arasındaki davanın yapılan muhakemesi sonunda mahalli mahkemece verilen, yukarıda tarihi ve numarası gösterilen hüküm ... tarafından temyiz edilmekle, evrak okunup gereği görüşülüp düşünüldü:
    1- Dava, 2828 sayılı Kanununa göre alınmış olan korunma kararının kaldırılmasına ilişkindir. Sözü edilen Kanun, korunmaya muhtaç çocukların, ergin oluncaya kadar, bu kanun hükümlerine göre kurulan sosyal hizmet kuruluşlarında bakılıp gözetilmeleri hususundaki tedbirin görevli ve yetkili mahkemece alınacağını hükme bağlamıştır (2828 S.K. m. 22/1). Kanunun 24. maddesi de, korunma kararı alınmasını gerektiren şartların ortadan kalkması halinde, kurum yetkililerinin önerisi üzerine mahkemece, çocuk ergin olmadan kaldırılabileceği gibi, ergin olduktan sonra da, çocuğun rızası alınmak şartıyla ve bu maddede gösterilen şartların varlığı halinde korunma kararının devamına karar verilebileceğini hükme bağlamıştır.
    5395 sayılı Çocuk Koruma Kanunu'nun 26/3. maddesinde mahkemeler ve çocuk hâkiminin bu kanun ve diğer kanunlarda yer alan tedbir kararlarını almakla görevli olduğu düzenlendiğinden, 2828 sayılı Kanun maddesindeki tedbir kararlarında da çocuk mahkemeleri görevli bulunmaktadır (HGK'nun 16.01.2013 tarih, 2012/2- 563 Esas, 2013/69 Karar sayılı ilamı).
    Yukarıda açıklandığı üzere, 5395 sayılı Kanunun yürürlüğe girmesiyle, 2828 Sayılı Kanun uyarınca korunmaya muhtaç çocuklar hakkında korunma kararı alma ve koşullarının varlığı halinde bu kararı kaldırma görevi çocuk mahkemelerinin görevi kapsamına alınmıştır. İşin esasıyla ilgili karar vermek görevi sonradan yürürlüğe giren yukarıda bahsedilen kanunla değiştiğine göre, dava, çocuk mahkemesinin görevine girmektedir. 5395 sayılı Kanunun Geçici 1/4. maddesi uyarınca çocuk mahkemelerinin bulunmadığı yerlerde aile ya da asliye hukuk mahkemelerinin görevli olacağı yer aldığından, davaya aile mahkemesi sıfatı ile asliye hukuk mahkemesinde bakılmak üzere görevsizlik kararı verilmesi gerekirken, yazılı şekilde hüküm kurulması doğru olmamış ve bozmayı gerektirmiştir.
    2-Kabule göre;
    Korunma kararının kaldırılmasına yönelik istek koruma altında bulunan çocuğun hak ve menfaatleriyle ilgilidir. Bu sebeple davanın hakkında korunma kararı alınmış olan kişi küçük ise yasal temsilcisine, ergin ise korunma altına alınan kişiye yöneltilmesi gerekir. Bu husus nazara alınmadan eksik hasım ve incelemeyle hüküm kurulması da doğru görülmemiştir.
    SONUÇ: Temyiz edilen hükmün yukarıda l. bentte gösterilen sebeple BOZULMASINA, bozma sebebine göre temyize konu sair hususların incelenmesine yer olmadığına, temyiz peşin harcının istek halinde yatırana geri verilmesine, işbu kararın tebliğinden itibaren 15 gün içinde karar düzeltme yolu açık olmak üzere oy birliğiyle karar verildi. 12.09.2022 (Pzt.)

    Hemen Ara