Esas No: 2022/265
Karar No: 2022/6944
Karar Tarihi: 13.09.2022
Yargıtay 2. Hukuk Dairesi 2022/265 Esas 2022/6944 Karar Sayılı İlamı
2. Hukuk Dairesi 2022/265 E. , 2022/6944 K.Özet:
Ankara Bölge Adliye Mahkemesi 2. Hukuk Dairesi tarafından verilen kararda, kadın ve erkek arasındaki boşanma davasının kabul edildiği, kusur belirlemesi yapıldığı ve tazminat miktarlarının belirlendiği belirtilmiştir. Ancak, davacı-davalı kadın tarafından belirtilen kusur belirlemesi ve tazminat miktarları, davalı-davacı erkek tarafından yapılan temyiz itirazları nedeniyle incelenmiş ve tazminatların yetersiz olduğuna karar verilmiştir. Türk Medeni Kanunu'nun 4. maddesindeki hakkaniyet ilkesi ile Türk Borçlar Kanunu'nun 50 ve 51. maddeleri göz önünde bulundurularak daha uygun miktarlarda tazminat verilmesi gerektiği belirtilmiştir. Kararda, bozma ve onama işlemleri gerçekleştirilmiş, vekâlet ücreti ve harçlar belirlenerek dosyanın ilgili bölge adliye mahkemesine gönderilmesine karar verilmiştir.
Kanun Maddeleri:
- Türk Medeni Kanunu'nun 4. maddesi (hakkaniyet ilkesi)
- Türk Borçlar Kanunu'nun 50 ve 51. maddeleri (tazminatın belirlenmesiyle ilgili hükümler)
"İçtihat Metni"
MAHKEMESİ : Ankara Bölge Adliye Mahkemesi 2. Hukuk Dairesi
DAVA TÜRÜ : Karşılıklı Boşanma - Tedbir ve İştirak Nafakası
Taraflar arasındaki davanın yapılan muhakemesi sonunda bölge adliye mahkemesi hukuk dairesince verilen, yukarıda tarihi ve numarası gösterilen hüküm davacı-davalı kadın tarafından kusur belirlemesi, tazminatların miktarları yönünden; davalı-davacı erkek tarafından ise kadın tarafından açılan boşanma davasının kabulü, kusur belirlemesi, tazminatlar yönünden temyiz edilerek; temyiz incelemesinin duruşmalı olarak yapılması istenilmekle; duruşma için belirlenen 13.09.2022 günü temyiz eden davalı-davacı ... vekili Av. ... ve karşı taraf temyiz eden davacı-davalı ... vekili Av. ... geldiler. Gelenlerin konuşması dinlendikten sonra işin incelenerek karara bağlanması için duruşmadan sonraya bırakılması uygun görüldü. Bugün dosyadaki bütün kağıtlar okunup gereği görüşülüp düşünüldü:
1-Dosyadaki yazılara, kararın dayandığı delillerle kanuna uygun sebeplere ve özellikle delillerin takdirinde bir yanlışlık görülmemesine göre, davalı-davacı erkeğin tüm, davacı-davalı kadının aşağıdaki bendin kapsamı dışında kalan temyiz itirazları yerinde görülmemiştir.
2-Tarafların tespit edilen ekonomik ve sosyal durumları, boşanmaya yol açan olaylardaki kusur dereceleri, paranın alım gücü, kişilik haklarına yapılan saldırı ile ihlâl edilen mevcut ve beklenen menfaat dikkate alındığında davacı-davalı kadın yararına takdir edilen maddi ve manevi tazminat azdır. Türk Medeni Kanunu'nun 4. maddesindeki hakkaniyet ilkesi ile Türk Borçlar Kanunu'nun 50 ve 51. maddesi hükümleri dikkate alınarak daha uygun miktarda maddi (TMK m. 174/1) ve manevi (TMK m. 174/2) takdiri gerekir. Bu yönler gözetilmeden hüküm tesisi doğru bulunmamış, bozmayı gerektirmiştir.
SONUÇ: Temyiz edilen bölge adliye mahkemesi hükmünün yukarıda (2.) bentte gösterilen sebeplerle BOZULMASINA, bozma kapsamı dışında kalan diğer bölümlerin ise (1.) bentte gösterilen sebeple ONANMASINA, duruşma için takdir olunan 8.400,00 TL vekâlet ücretinin ...e'den alınarak ...'ye verilmesine, aşağıda yazılı onama harcının temyiz eden ...'ye yükletilmesine peşin alınan harcın mahsubuna ve 292.10 TL temyiz başvuru harcı peşin alındığından başkaca harç alınmasına yer olmadığına, istek halinde temyiz peşin harcının yatıran Dicleye geri verilmesine, dosyanın ilgili bölge adliye mahkemesi hukuk dairesine gönderilmesine, oy birliğiyle karar verildi.13.09.2022 (Salı)