Ancak, dava konusu taşınmazın 1951 yılında tapulama sırasında harman yeri olarak sınırlandığı sabittir. Dosyada bulunan bir yazıda, taşınmazın bulunduğu köyde köy gelişim alan çalışması yapılmasının düşünüldüğü belirtilerek, işaretli alanların yerleşime açılmasında sakınca olup olmadığı sorulmuştur. Mahkeme değerlendirmede bu konuda herhangi bir araştırma yapmamıştır.
442 sayılı Köy Kanunu'nun 3367 sayılı Kanun'la değişik Ek 12. maddesi uyarınca, bu tür yerler köy yerleşme planının onayı ile önceki vasıflarını kendiliğinden kaybeder. Bu nedenle mahkemece yapılması gereken iş, yukarıda anılan yasa uyarınca köy yerleşim plan çalışmasının yapıldığını ve bu çalışmanın dava konusu taşınmazın bulunduğu yeri kapsayıp kapsamadığını araştırmaktır.
442 sayılı Köy Kanunu’nun 3367 sayılı Kanun’la değişik Ek 12. maddesi" class="tm-sc tm-sc-icon-box icon-box cp-iconbox iconbox-box-shadow iconbox-style7-hover-moving-border mb-30 text-center iconbox-centered-in-responsive">

- Türk Medeni Kanunu'nun 946. maddesi: \"Tapu kaydı, o taşınmazın mülkiyetinin kimin adına kayıtlı olduğunu gösterir. Ancak, tapu kaydında gösterilen kimsenin asıl mülkiyet sahibi olmadığına ilişkin hak iddiasının ileri sürülmesi halinde, bu iddianın geçerli olup olmadığına ancak, yerel mahkeme karar verir.\"
- Türk Borçlar Kanunu'nun 49. maddesi: \"Kusuru olan, zararın tümünü tazmin etmekle yükümlüdür.\"" class="tm-sc tm-sc-icon-box icon-box cp-iconbox iconbox-box-shadow iconbox-style7-hover-moving-border mb-30 text-center iconbox-centered-in-responsive">